Inhoudsopgave
Soms denk ik: we zoeken het veel te ver. Boeken vol over zingeving, cursussen mindfulness, retraites in Toscane. Alsof betekenis een soort schat is, diep begraven onder lagen van zelfonderzoek en meditatie.
Terwijl het vaak gewoon… voor je deur ligt. Ik bedoel: de buurvrouw die op je kinderen past als jij een spoedafspraak hebt. De jongen van verderop die elke dinsdag boodschappen doet voor zijn oude buurman. De appgroep waarin iedereen elkaar waarschuwt voor gladheid, of een verdwenen kat. Kleine dingen. Geen heldendaden. Maar wel: Aandacht. Dat is wat ze community care noemen of, anders gezegd: naoberschap. Het mooie? Het geeft niet alleen iets aan de ander, het geeft ook iets aan jezelf. Want zodra je je inzet voor iemand anders, voel je het weer: ik doe ertoe. Je hoort ergens bij. Je maakt verschil, hoe klein ook. En dát – zeggen psychologen tegenwoordig – is misschien wel de kern van zingeving. We denken vaak dat geluk zit in krijgen, maar betekenis zit in geven. In contact. In samen. Je hoeft echt niet op wereldreis om jezelf te vinden. Soms is het genoeg om aan te bellen bij de buur die je al weken niet gezien hebt. Zingeving? Die woont gewoon in je straat.
