Inhoudsopgave
Iech kin d’n tied nog tot veer es gaste woorte oetgenudeg um nao de finish vaan de Amstel Gold race te koume loere. Dat gebäörde aon de Maosboulevard. Dao waors de straot breid genóg um ‘ne sprint te kinne trekke en daan mèt väöl gejuich euver de eindstriep te koume. De gaste woort opgevaange op de boot vaan Stiphout dee daan eve vaan plaots waor gewisseld en zoe ter huugte vaan ’t Maospaviljoen laog. Op de boot waors ’t stikke gezèlleg en woort good genote vaan wat Amstel te beeje had. Iech kin miech nog ’t jaor rappelere tot ’t op de boot zoe gezèlleg waors tot geine wis wee es ierste euver de eindstriep waors gekoume. Ederein waors op de boot blieve stoon en waors vergete tot dee middag ouch gefiets waors gewoorde.
Dees daog kaom iech touwvalleg in Berg en Terbliet. Iech veel haos vaan mie geloof aof wie iech zaog wat veur e dörp dao woort opgebouwd langs de weeg. ’t Ein paviljoen nog groeter es ’t aander. Mèt maan en mach wors me aon ’t wèrk um dao get inein te zètte wat hoonderd kier groeter is es dat beutsje vaan Stiphout boe veer destijds op stoonte te feeste.
Zaoterdag geit ’t aon de geng en kinne alle fietsfanatici ziech loslaote op ’t parcours dat ‘nen daag later door de profs weurt gefiets. ’t Is e spektakel gewoorde. Op donderdag veur ’t evenemint zuut me de nudege caravans al riechting de campings goon. Achter op de caravan haange de coursfietse. Me heet dus dudelek zin um ‘ns te goon fietse en te verkinne wat die proffessionals zoondag veur de kieze kriege. Zoe gaw es ‘nen oto veurbij kump boe ’n reklaam op steit zuut me dat metein d’n aondach trekke. De Amstel Gold Race heet ziech in alle die jaore oonmisbaar gemaak. Eus Limburgse land, dat noe door de rege vaan aofgeloupen donderdag d’r sjoen en frisgreun oetzuut, is e prachteg decor veur ‘ne sjitterende wedstrijd tösse de wielergigante.
Op de lèste menuut weure op de groete weeg tösse Valkenberg en Berg en Terbliet de verkiersheuvele weggesjrouf en is de weeg vrij um ’n sprint te trèkke nao de finish vaan dit spektakel. Zoondagmörge haange de helicopters in de loch en geit ’t aon de geng. ’t “Petsje” en de koojebel vaan Shimano ligke thoes al klaor. En este zoondag in de naoventrint vaan eine geis stoon loere dee de renners kint en hun naome helop reup, kumpste welliech ouch nog d’rachter wee op kop ligk. Aanders kinste allein mer zègke tot ze raosend vlot veurbij kaome.
Jan Janssen
