Doorgaan naar artikel

‘Rijke stinkerds’ werden begraven in de kerk

De Maastrichtse notarissen in de zeventiende en achttiende eeuw vervulden een zeer belangrijke rol bij het vastleggen van de laatste wensen van Maastrichtenaren die hun einde zagen naderen. Omstreeks 1629 schilderde Jan Woutersz. Stap dit schilderij, genaamd 'het kantoor van de notaris'. Beeld: Het Rijksmuseum

Door Stefan Vrancken

Vrijwel iedereen zal de uitdrukkingen ‘rijke stinkerd’ en ‘stinkend rijk zijn’ kennen. De precieze herkomst van deze uitdrukkingen is niet geheel duidelijk. De meest bekende, en daarmee ook meest vertelde, verklaring is echter dat vroeger alleen rijke mensen het zich konden veroorloven om in de kerk begraven te worden. Het meest gewild was een plekje vlak bij het koor of het hoogaltaar. Een dergelijk gewild plekje was uitsluitend weggelegd voor de allerrijksten. De graven van deze gefortuneerden, die zich direct onder de kerkvloer bevonden, waren volgens die theorie vaak niet helemaal goed afgesloten, waardoor altijd een lijklucht in de kerk hing.

Ons nieuws is en blijft altijd gratis, als je je inschrijft voor de nieuwsbrief

Gratis inschrijven

Heb je al een account? Log in

Laatste Nieuws

Ons nieuws is en blijft altijd gratis als je je inschrijft voor de gratis nieuwsbrief

Er is iets misgegaan. Probeer het later opnieuw

Bedankt voor uw aanmelding. Controleer uw e-mail om de inschrijving af te ronden