Inhoudsopgave
De restauratie van de walmuur en rondeel De Vief Köp in het stadsmuur is vrijdag zonovergoten opgeleverd. Uiteraard onder het uitspreken van vele loftuitingen.
Regiodirecteur Leonard de Wit van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (de walmuur en het rondeel zijn rijksmonument) was het meest lovend: "Maastricht heeft weer laten zien hoe het moet. Ik zeg dat vanuit het nationaal perspectief. Hier zit een stadsbestuur dat met visie naar de openbare ruimte kijkt. Al decennialang. Ook dit is weer een restauratie uit het boekje. Na Amsterdam heeft Maastricht de meeste rijksmonumenten. Ze vormen de identiteit van de stad. Het religieus erfgoed. Twee kilometer verderop ligt de voormalige ENCI-fabriek, waar weer iets moois van gemaakt kan worden. En Maastricht als vestingstad. Dat is de identiteit."
Wethouder Frans Bastiaens, verantwoordelijk voor het erfgoed in de stad, verwees naar de bouw die in het verleden bedoeld was als barrière om mensen buiten te houden. Nu is het een fantastische ontmoetingsplek, waar je met je geliefde op een bankje kunt zitten. Het is onderdeel van onze rijke cultuurhistorie, een trekpleister voor bezoekers. Nu is deze muur klaar en geven we hem door aan de volgende generaties. En dat is ook wat het bestuur van een stad moet doen. Ik kan alleen nog zeggen 'de oude ziel zit erin, het verweren komt vanzelf'.
Gedeputeerde Jasper Kuntzelaers van de provincie Limburg hield een mooi betoog over de actualiteit, waarin we ons noodgedwongen voorbereiden op 'spannende tijden'. "Ik kom net van de Cannerberg naar hier. Twee monumenten uit tijden van oorlogsdreiging. De wereld staat op een gevaarlijk punt. Wij staan hier onder de zon met de Maastrichtse joie de vivre. In vrede en veiligheid. Laten we hopen dat we onze voorbereidingen op oorlog nooit nodig hebben."
De aannemer memoreerde nog wat getallen. Leuk voor een pubkwizz later. Er zijn 2583 stenen uit de muur gehaald, een voor een voorzien van een QR-code en weer teruggeplaatst. Meer dan 20.000 manuren zijn onze vakmensen daarmee bezig geweest. Het is voor ons een hele eer geweest om dit werk te mogen maken."
Architect Jos Nijssen dook nog even in de geschiedenis. Er is een oud Maastrichts spreekwoord dat luidt: "Loup nao de vief köp." En daarmee wordt bedoeld: loop naar de galg. Want in 1636 was dit al een hangplek. En nu hebben we een nieuwe hangplek."
De restauratie werd afgesloten met het aanbrengen van een tijdcapsule in de muur door kinderen van een basisschool.
