Inhoudsopgave
“Van ’s morgens tot ’s avonds zing ik”, begint de 82-jarige Bèr Schellings als we hem interviewen over zijn 65-jarig jubileum bij de Koninklijke Zangvereniging Mastreechter Staar. Een uniek jubileum. “Maar het voelt niet als 65 jaar”, zegt de jubilaris.
Bèr begon op zijn tiende met zingen bij het kerkkoor van Wiekerveld. “We woonden destijds op de Meerssenerweg, maar ik liep met plezier door weer en wind naar de repetities of uitvoeringen van het kerkkoor. Een aantal jaren later brak mijn stem en moest ik het koor verlaten. Dat viel me toen enorm zwaar.” Bèr wist toen nog niet dat hem een geweldige zangcarrière in het verschiet lag.
‘Normale opleiding’
Zingen kreeg hij thuis met de paplepel ingegoten. Zijn vader zong bij het Maastrichts Mannenkoor en later de Staar. Toen Bèr liet doorschemeren dat hij graag naar het conservatorium wilde, was de reactie van zijn vader: “Wat moet je bij het conservatorium? Kies maar een normale opleiding waar je je boterham mee kunt verdienen.”
Om toch met zingen bezig te kunnen zijn, zag Bèr een ‘uitweg’ door zich aan te sluiten bij een mannenkoor. “Ik kreeg toen het advies van mijn moeder om naar de Staar te gaan en niet het Maastrichts Mannenkoor waar mijn vader zong. Volgens mijn moeder dronken ze daar namelijk veel te veel. Wat zij niet wist, was dat bij de Staar ook een potje bier werd gedronken.”
Debuut in Wenen
Op 1 januari 1959 trad Bèr toe tot de Mastreechter Staar. Hij was toen 17 jaar. Dirigent Martin Koekelkoren wilde hem een jaar later al solo laten zingen, maar daar voelde de tiener zich niet happy bij. “Frans Hamers was toen de grote solist van het koor en ik vond het niet gepast om die rol op zo’n jonge leeftijd over te nemen.” Niet veel later maakte hij toch zijn debuut als solist tijdens een televisie-uitzending in Wenen. “Maar daar waren we met z'n drieën als solisten; dat voelde toch anders. Ik herinner me nog dat ik met een taxi naar de studio werd gebracht en dacht ‘wat overkomt mij’.”
Het was het begin van een glansrijke carrière die tot op de dag van vandaag nog voortduurt. Zowel in Luik als in Aken deed Bèr auditie bij de opera. “Er zaten daar allemaal mensen naast me die het conservatorium hadden afgemaakt. Toch kozen ze voor mij, de jongen uit Maastricht die de muziekschool in Heerlen had gevolgd.” In Aken kreeg Bèr zelfs te horen dat zijn stem eigenlijk te goed was voor de opera aldaar. Eigenlijk zou hij naar de opera van Berlijn moeten. “Maar dat was me toch net iets te ver weg. We hadden net een huis gekocht en ik had een prima baan als filiaalhouder van een keukenzaak.”
Van onze redactie
Koningspaar en Rieu
Met de Mastreechter Staar stond Bèr op podia in Spanje, Italië, Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Hongarije en Canada. “En dan zal ik nog wel een land vergeten”, zegt hij lachend. “Hoogtepunten waren het optreden voor toenmalig prinses Máxima, de 25 optredens bij André Rieu op het Vrijthof en de persoonlijke ontmoeting met Willem-Alexander. Voor Máxima zong ik een Argentijns kinderliedje over een schildpad. Een vrouw uit het Blauwdorp sprak vloeiend Spaans en die heeft me toen vooraf lesgegeven. “Het was prachtig om te zien dat Máxima zachtjes meezong. Het lied is vrij triest en aan het eind was er ook een traantje bij haar te zien.”
Mia als steun en toeverlaat
Ondanks zijn 82 jaar denkt Bèr nog niet aan stoppen. “Ik hou me vast aan Marco Bakker, die is 86 en zingt nog steeds. Mijn stem is nog tiptop in orde. Daar ben ik gezegend mee, dus ik wil nog wel een jaar of vijf door.” Het mannenkoor telt op dit moment 130 zangers. De afgelopen twee jaar hebben zich 40 zangers aangemeld via een door de Staar opgerichte muziekacademie. In deze zogenaamde koorschool worden de nieuwe zangers door drie zangpedagogen de kneepjes van het zingen bijgebracht. Daar waar andere koren te kampen hebben met verlies van leden gaat het bij de Mastreechter Staar crescendo. “Ik ga nog steeds met plezier op maandag en donderdag naar de repetitie en op zaterdag een concert zingen. Een groot compliment verdient ook mijn vrouw Mia. Zij is mijn steun en toeverlaat in mijn carrière. Ze let op alles, mijn kleding, mijn eten, noem maar op.”
In 2029 kunnen we dus misschien met potlood een jubileumconcert met Bèr Schellings in de agenda noteren. Zeventig jaar Mastreechter Staar, waarvan 55 jaar als solist. Chapeau!
Maurice van der Linden
Maurice van der Linden
Maurice van der Linden
