Inhoudsopgave
Leef Mestreech,
Ik open deze week met het gerenommeerde Amerikaanse zakenblad Forbes. Die publiceerden vlak voor de jaarwisseling een zeer uitgebreid artikel over Maastricht. Titel: 'Discover Maastricht: A Hidden Gem Of Dutch History And Culture'. Vrij vertaald: 'Ontdek Maastricht: Een verborgen pareltje van Nederlandse geschiedenis en cultuur'.
Het artikel wordt opgefleurd met maar liefst 16 foto's. Eentje springt er echter uit en dat is de antiekmarkt die iedere zaterdag op de Markt wordt gehouden. De schrijfster van het artikel dicht die namelijk toe aan het Vrijthof. 'Maastricht is a charming small city of 120,000 that often flies under the radar of many travelers', schrijft ze in de inleiding van haar artikel. Waarschijnlijk heeft zij Maastricht ook nog steeds niet echt op de radar.
We blijven nog even bij de radar. Die van de scanauto dan wel te verstaan. Sinds kort rijden er in Maastricht auto's rond die scannen of een geparkeerde auto wel parkeergeld heeft betaald. Hufterproof lijkt me, want als je via een app je parkeeractie hebt gestart, ziet de scanauto onmiddellijk dat dit kenteken keurig heeft betaald. Des te opmerkelijker is het dat pas na de invoering van dit systeem, de 'problemen' aan het daglicht komen. Zo waren er zorgmedewerkers die een parkeerontheffing hebben via de werkgever. Toch kregen ze een bekeuring. Systeemfout liet de gemeente weten. Vervolgens kwamen er meldingen van mensen die een gehandicaptenparkeerkaart achter hun voorruit hebben liggen, maar toch werden bekeurd. Een gehandicaptenparkeerkaart is immers niet gekoppeld aan een kenteken. Ook de houders van zogenoemde 'variabele kentekens' (garages en verhuurbedrijven) piepen inmiddels omdat het in de bedrijfsvoering niet te doen deze auto's steeds op het juiste kenteken te zetten.
Maurice Ubags
Om de systeemfouten te herstellen, gaat er nu met de scanauto ook een handhaver mee. Die bekijkt ter plekke of de scanauto terecht een alarmbel laat afgaan bij een geparkeerde auto. Dat geldt ook voor de gehandicaptenparkeerkaart. Voor die kaart wordt op dit moment een speciale app getest, waarbij je je kenteken kunt invoeren. "Maar ik heb nog een oude nokia-telefoon", liet een lezer mij weten. Dus zijn we weer terug bij af. Ik vraag me af hoe het kan dat deze problemen nu pas boven komen drijven. De gemeenteraad gaf al in een vroegtijdig stadium alle beren op de weg aan. En Maastricht zal toch niet de eerste stad zijn waar de scanauto's hun kilometers maken. Mijn conclusie: een hoofdpijndossier wordt niet geboren, maar creëer je zelf.
Maurice van der Linden
Hebben jullie 24 januari ook rood omcirkeld in de agenda? Het is dan namelijk Nationale Pindakaasdag! En ja, er bestaan winkels die alleen maar pindakaas verkopen. Ook in onze stad. Om deze dag luister bij te zetten organiseren ze de verkiezing 'De grootste Pindabaas van Nederland'. Hoe je daarvoor in aanmerking komt, beschrijven ze uitvoerig. Ik citeer: "Diegene die elke ochtend pindakaas op zijn brood, in de yoghurt of de havermout doet. Het liefst ook luncht met bammetjes pindakaas, snackt met een rijstwafel pindakaas en het niet kan laten om een curry gerecht af te toppen met een likje bruin goud. Die daarnaast bij het inpakken van zijn/haar vakantiekoffers begint met een paar potten pindakaas in te pakken. Die ’s avonds voor de lekkere trek nog een toastje pindakaas klaarmaakt en die aan de discussie ‘met of zonder boter’ geen boodschap heeft zolang het maar pindakaas is."
Als dit je bekend in de oren klinkt, klotsen waarschijnlijk ook de calorieën niet tot aan de plinten van je buikvet, maar tot aan het plafond. En wanneer je deze prijs wint, is de kans aanzienlijk dat je ook in onze volgende In Memoriam staat. Ja, in 100 procent pindakaas zit veel onverzadigd vet. Dat is 'goed' vet dat onder meer beschermt tegen hart- en vaatziekten. "Wel is het belangrijk om op te passen met de hoeveelheid onverzadigd vet die je binnenkrijgt. Het levert namelijk veel calorieën voor je lichaam, waardoor je ongemerkt kunt aankomen in gewicht", valt te achterhalen bij het Voedingscentrum. Welk reclamebureau zou deze verkiezing hebben bedacht? Ik denk dat Jimmy Carter zich omdraait in zijn graf.
Waar we ook meer dan genoeg van hebben, is staal over de Maas. De Spoorbrug staat op 'losse schroeven', want de kans bestaat dat hij gesloopt wordt. Dit zorgt voor de nodige ophef. Het Cuypersgenootschap keert zich tegen dit plan. 'De brug symboliseert een grote cultuurhistorische waarde en is een voorbeeld van naoorlogse bruggenbouw en een illustratie van de opkomst en ontwikkeling van de spoorwegen in Maastricht vanaf de tweede helft van de 19e eeuw', valt er te lezen. Dat het ding -dat in 1957 in gebruik werd genomen- foeilelijk is, hoor ik niemand over. Wellicht omdat dit onder cultuurschennis valt. De brug is niet meer in gebruik en zal ook nog genoeg onderhoudskosten met zich meebrengen. En wat als de brug last krijgt van metaalcorrosie? Plaats gewoon een stuk van de brug ergens op een mooie bezichtigingsplek en klaar is Kees. Dat hebben we toch ook gedaan met een stuk van de oude Noorderbrug bij het Frontenpark. Daarnaast geeft het straks ook een veel mooiere blik op de nieuwbouw van het Landbouwbelang.
Maurice Ubags
Aanstaande donderdag verschijnt weer een papieren versie van De Nieuwe Ster. Vanaf nu niet meer als krant, maar als magazine. De stadskrant wordt dus het stadsmagazine. In dit eerste magazine staat een interview met de nieuwe directeur-bestuurder van Philzuid, Mette Laugs. De kop van het verhaal (let op! spoileralert!): 'Kunst en cultuur als verbinder van mensen'. Dat geldt echter niet voor het kunstwerk voor liefdesslotjes dat volgens Jos Houben op de Graanmarkt moet komen. Houben probeert dit al te realiseren sinds 2021. De meest recente schermutselingen met de gemeente hierover zijn ontstaan nadat Houben zijn plan had ingediend bij de Burgerbegroting. Die heeft het plan afgewezen omdat een draagvlakmeting ontbrak. De liefdesslotjes-initiatiefnemer is daar principieel tegenstander van. "Kunst moet af en toe kunnen schuren", zegt hij. En die uitspraak staat dus weer haaks op die van Mette Laugs.
Maurice Ubags
Prima dat kunst moet schuren, maar ik vraag me af of iedereen zo'n klomp staal voor de deur wil hebben waar dagelijks zoetsappige verliefde stelletjes naar toe komen om er een slotje aan te hangen. Vervolgens is het hopen dat ze bij elkaar blijven, want anders staat een van de twee niet veel later wederom bij het kunstwerk, maar nu met een flex om het slotje te verwijderen. En dan schuurt kunst pas echt. Ja, maar Parijs, Rome, Praag, Porto, Venetië en nog veel meer steden hebben een liefdesslotjeskunstwerk, is dan het antwoord. Dat veel van die steden de sloten hebben verwijderd omdat het het straatbeeld ontsiert of door het gewicht de brug waar ze aan vast waren gemaakt op instorten staat, vergeten we gemakshalve. Daarom heb ik dé oplossing: mocht de stalen spoorbrug niet worden gesloopt, adviseer ik Jos Houben om ze daar te laten ophangen. De spoorbrug vind ik lelijk, de slotjes vind ik lelijk. Wiskundig betekent dit wellicht: lelijk x lelijk = mooi.
Veer zien us!
Oscar
