'Ik erger me rood, geel en groen'

Inhoudsopgave

Leef Mestreech,

Deze week begin ik natuurlijk met de hartelijke felicitaties aan Zienen Hoegen Hoeglöstegheid Carlo I. Ik had graag zelf bij het uitroepen op de Markt willen zijn, maar omdat ik maar 55 cm hoog ben en daardoor dus geen reet zie (of juist alleen maar), leek het mij verstandig om de bekendmaking via de webstream van RTV Maastricht te bekijken. In spanning zat ik met een hapje en een drankje op de bank voor de laptop. Had ik me echter maar bescheten, want er was geen prins te zien. Uitzending op de computer op zwart. Dan maar overschakelen naar het televisiekanaal, maar ook daar werd je niet vrolijk van.

Volgens de lokale omroep waren er technische problemen. "Tijdens de storingen is gebleken dat vanwege het enorme aantal webtv-kijkers de streamserver van RTV Maastricht onverwacht zwaar werd belast. Als noodgreep is er toen voor gekozen om de webtv-stream uit te schakelen." Ja, hallo! Wat hadden ze dan verwacht? Dat een man en een paardenkop zouden kijken? Ze toeteren dat ze in de top van het jaarbereik van de media in Maastricht staan. Dat komt met name door het prinsuitroepen, want daar kijkt half Maastricht naar. Dan hou je daar toch rekening mee? Zelfs de politieke partij SAB stelde er vragen over aan het college. Gekker moet het toch niet worden.

En als je ook nog eens roept dat je een van de meest betrouwbare en actuele media van Maastricht bent, moet je niet raar opkijken dat je het lachertje van de klas wordt als je de aankondiging van het uitroepen een dag later laat plaatsvinden. Foj, foj, foj.

Ben benieuwd hoeveel mensen er maandagmiddag op de Markt hebben gestaan...

Waar je ook 'foj, foj, foj' tegen mag zeggen, is de hele toekenningsprocedure rondom de burgerbegroting. Je zou toch denken dat een gemeente als geen ander weet hoe stemprocedures verlopen. Maar toch ging het mis bij de burgerbegroting. Er waren fouten in de bestanden geslopen, die gebruikt werden om de einduitslag te berekenen. "Dit ondanks het toegepaste vier ogen-principe", liet wethouder Manon Fokke aan de raad weten. Ik krijg dan het beeld van een ambtenaar met een bril op. Vervolgens wordt er ook nog eens met een verkeerd budget gewerkt. Eentje dat (afgerond) 63.000 euro te laag was. Dus werden er twee projecten alsnog gelukkig gemaakt. Die zijn samen goed voor 71.000 euro. Ik kan het niet meer volgen, want dat is toch 8.000 euro meer? En dan werd er ook nog gesjoemeld met de rode, gele en groene stemkaarten.

Het zinnetje in de brief van de wethouder: 'Een burgerbegroting draait eerst en vooral om ontmoeten; en is en blijft mensenwerk. Over het algemeen is de bijeenkomst van afgelopen zaterdagochtend prima verlopen', doet echter de deur dicht. Als het om ontmoeten gaat, zou ik zeggen: organiseer een aangeklede borrel. Je bereikt daarmee hetzelfde resultaat, hebt minder gedoe aan je kop en het is ook nog een stuk goedkoper. Door dit geblunder moet er nog ruim 21.000 euro extra ingelegd worden in het potje burgerbegroting. Sinterklaas, die vorige week met pijn en moeite 2.500 euro extra kreeg, zal zich achter de oren krabben.

Een derde 'foi, foi, foi' krijgt de politieke partij M:OED. Zowel raadslid/fractievoorzitter Martin van Rooij als burgerraadslid Lex Borghans laten zich zelden tot nooit zien bij domein- of raadsvergaderingen. Van Rooij strijkt wel een vergoeding van 2142 euro (+89 euro voor het fractievoorzitterschap) per maand op. Desgevraagd laat de voorzitter van de partij, Jim Allen, weten: "Als gemeenteraadslid is niet alleen van belang dat je wel of niet aanwezig bent, maar ook wat je allemaal buiten de raadszaal doet." Mij lijkt een eerste vereiste als raadslid toch dat je op z'n minst aanwezig bent bij raads- en domeinvergaderingen. Als je er niet bent, kun je namelijk letterlijk en figuurlijk je stem niet laten horen. Of ben ik nu gek? Dat is als een trainer die zijn duurbetaalde speler niet opstelt en zegt dat dit geen probleem is omdat hij van grote waarde buiten het veld is. Overigens is Van Rooij volgens Allen geen 'duurbetaalde speler'. Ik citeer: 'Je krijgt die vergoeding, die wij overigens niet excessief hoog vinden per maand, niet alleen voor het wel of niet aanwezig zijn.' Niet excessief hoog? Dit zijn volksvertegenwoordigers en die hebben blijkbaar geen notie dat heel veel gezinnen in Maastricht voor dit bedrag keihard moeten werken en vaak niet rondkomen. Gelukkig kunnen we in 2026 weer naar de stembus.

We blijven nog even bij de politiek, want deze week schreef Stephanie Blom van de SP op social media: "Weer eens een ouderwetse opinie-polemiek in de krant. Dat kan tegenwoordig natuurlijk alleen op De Nieuwe Ster". Aanleiding was de opinie van collega Hub Brandts over de bezetting van het kantoor van Rijkswaterstaat in Maastricht door demonstranten. Hub is van mening dat demonstranten zelf kozen voor een confrontatie met de politie omdat ze een besloten en niet vrij toegankelijk gedeelte van het pand bezet hielden. De politieke reactie hierop vond hij 'krokodillentranen voor de bühne'. Niet veel later kropen Stephanie Blom, Jules Ortjens en Ria Strik, gemeenteraadsleden voor respectievelijk de SP, Volt en Partij voor de Dieren in de pen om hem van repliek te dienen.

Aangezien Stephanie Blom een opinie-polemiek niet verkeerd vindt, ga ik me ook ermee bemoeien. We maken er een trilogie van. Ik heb namelijk mijn bedenkingen over een aantal uitspraken van de politici, zoals: 'Demonstraties zijn per definitie een verstoring van de orde, en dat is ook exact de bedoeling ervan' of 'Een demonstratie zal niet altijd binnen de lijntjes kleuren – het liefst niet, zelfs. Soms zal het schuren, soms zal het tegen de regels ingaan, soms zal het irritatie en ergernis oproepen bij bestuurders, inwoners, journalisten, en handhavers. Maar laten we niet doen alsof dat een grove schande is'.

Ik deel die mening niet, want ook voor een demonstratie gelden regels en we zien (helaas) maar al te vaak dat daar ver overheen gestapt wordt. De acties van Extinction Rebellion zijn in mijn ogen geen demonstraties meer, maar simpelweg vernielingen van andermans eigendom. En wie herinnert zich nog de demonstraties tijdens de G20-top in Hamburg in 2017. Ze kregen de naam 'Welcome to Hell-demonstratie' waarbij zo'n 1000 vermomde deelnemers in gevecht gingen met de politie. Ook de acties van bijvoorbeeld Greenpeace zijn niet altijd zonder gevaar. Of dichter bij huis de acties van Free Palestine Maastricht waar mensen met gezichtsbedekking de mooiste gebouwen van Maastricht bekladden met leuzen. Nee, dit is geen vorm meer van schuren, maar van 'als ik mijn zin niet krijg, ga ik een stapje verder'.

Ook voor de demonstranten bij het Rijkswaterstaatgebouw geldt dat als je ergens naar binnen gaat waar je je niet mag begeven, je niet gek moet opkijken als je eruit wordt gezet. Werk je tegen, dan zal het niet met zachte hand gaan. Ik neem aan dat wanneer de politici Blom, Strik en Ortjens plotseling demonstranten in hun woonkamer hebben zitten die zich hebben vastgeketend aan de radiator, ze ook hopen dat de politie ze er snel uitgooit. Alles moet 'kunnen' tegenwoordig, grenzen worden opgerekt, respect is ver te zoeken. Het lijkt soms wel anarchie.

Gelukkig gaat het er wat netter aan toe tijdens de domeinvergaderingen van de gemeente. Al moeten de journalisten daar ook 'knokken' voor hun bestaan. Een tafeltje voor de journalisten om de laptop op te zetten of een schrijfblok neer te leggen was er in eerste instantie niet bij. Vanwege brandveiligheid kon er geen extra tafel in de zaal gezet worden. Dat werd dus zittend op een stoel met de laptop op je schoot een vergadering van soms wel zes uur bijwonen en verslaan. Mij lijkt dat arbo-technisch een zware overtreding. Maar goed, inmiddels is er een oplossing gevonden. Ja, ja, er wordt een heus uitklapbaar campingtafeltje geplaatst. Lekker stabiel, want het rammelt van alle kanten. De gemeente moet natuurlijk op de kleintjes letten. De tafel was zo 'stabiel' dat journalist Joos Philippens van De Limburger er pardoes een glas water omkiepte. De laptop kon nog ternauwernood gered worden. Saillant detail: de vergadering vond plaats in de Groene Kamer. Je zou je als journalist groen en geel ergeren.

Een campingtafeltje voor de journalisten. Wie bedenkt het?

Tot slot heb ik deze week nog een luistertip voor jullie: de Podcast Historisch Maastricht die gepresenteerd wordt door Harald Close en Marli Willemsen. Deze keer zijn de artiesten van Ziesjoem te gast. Nu zult u denken wat is daar historisch aan? Maar volgend jaar bestaat de Maastrichtse feestband - die tegenwoordig uit Marly, Jos en Roger bestaat - al 40 jaar! Als je je bedenkt dat in het jaar 1986: Evert van Benthem de Elfstedentocht won, Nederland er de provincie Flevoland bijkreeg, het eerste computervirus (Brain-virus) opdook, de Zweedse premier Olof Palme werd vermoord, de kernramp in Tsjernobyl plaatsvond, België het Eurovisiesongfestival won met J’aime la vie, Maradona de goal met 'de hand van God' maakte en Greg LeMond als eerste niet-Europeaan de Ronde van Frankrijk won, mag je met recht over historisch spreken. Veel luisterplezier!