Inhoudsopgave
Marco Biondolillo (55) zit al vanaf zijn zestiende in de goudhandel. Vanuit zijn winkel aan de Wycker Brugstraat neemt hij de tijd, zeker als je laat merken dat je geïnteresseerd bent in de aan- en verkoop van goud. "Ik kan dagen vertellen over de goudprijs", zegt Marco. We hebben het er twee uur lang over. Hoe zit de goudhandel nu eigenlijk in elkaar?
Marco: "Ik wil dat klanten van mij steeds terugkomen. En dat kan alleen maar door ze eerlijk te behandelen. Als iemand voor duizend euro aan goud bij mij inlevert, en ik hou daar zelf 150 euro aan over, dan is dat voor iedereen te begrijpen. Als iemand duizend euro krijgt voor voor het inleveren van goud dat drieduizend euro waard is, dan voelt die zich besodemieterd."
Daarom probeert Marco zo transparant als mogelijk te zijn. Dat begint al met het vermelden van de prijzen op zijn website. "Ik zeg altijd tegen iedereen die binnenkomt: vergelijk, vergelijk, vergelijk! Loop bij goudinkopers binnen en vraag simpel wat ze je willen geven. Doe dat gewoon. Ik weet dat ik de hoogste prijs geef. En nee, dat is geen grootspraak. Wat ik zelf niet begrijp is dat mensen als ze een TV of een wasmachine kopen, ze stad en land en internet afzoeken of het apparaat niet ergens vijftig euro goedkoper is te krijgen. Als ze bijvoorbeeld gouden juwelen erven die ze willen verkopen, doen ze die moeite niet. Terwijl het verschil vaak honderden euro's of meer kan zijn."
Het verdienmodel van Marco is niet geheim. "Het is net als met de grenswisselkantoren van vroeger. Ik koop en verkoop goud en op elke transactie heb ik een paar procent. Omdat ik als een van de weinigen een eigen laboratorium heb, kan ik precies bepalen hoeveel fijn goud omgerekend in het aangeboden goud zit. Andere goudinkopers die geen laboratorium hebben, bouwen natuurlijk een veiligheidsmarge in. Je kunt er ook naast zitten. Die veiligheidsmarge betaalt de klant natuurlijk. Die krijgt minder euro's. Omdat ik al mijn hele leven in het goud zit, kan ik de beste prijs geven. En ja, ook ik heb leergeld betaald."
Volgens Marco heeft goud historisch gezien nu een hoge prijs. "Heel veel mensen hebben thuis gouden juwelen of gouden munten. Ze hebben vaak niet in de gaten dat dat al snel gaat om honderden of duizenden euro's aan waarde. De gouden armband die opa ooit kocht voor een paar honderd gulden, kan nu honderden euro's waard zijn."
Behalve goud koopt Marco ook zilver en diamanten in. "Diamanten zijn nu heel goedkoop, omdat er heel veel kweekdiamanten op de markt worden gebracht. Ik denk dat het nu de tijd is om echte diamanten, waar moeder natuur miljarden over gedaan heeft, te kopen. Je zult zien dat er straks een beweging komt dat iedereen toch echte diamanten wil hebben. Dat is ook zo gegaan met Zwitserse horloges. Een tijd lang droegen heel veel mensen een nep-Rolex. Maar uiteindelijk wil iedereen dan toch de echte."
De vraag of het verstandig is om goud aan te kopen, daar is Marco zeer beslist over. "Als je dat kunt, altijd doen. Geld op de bank wordt door inflatie elk jaar minder waard. Aan rente krijg je niet genoeg om de inflatie bij te houden. Om meer rendement te maken, moet je dus meer risico nemen. Bij goud heb je dat niet. Goud houdt altijd zijn waarde, dat is al eeuwen zo. Kijk maar naar alle grafieken die het verband laten zien tussen de waarde van goud en die van geld."
Volgens Marco kun je zelf ook de vergelijkingen maken. Een kilo goud kost nu circa 90.000 euro. Het huis dat je nu verkoopt voor zes kilo goud, voor 540.000 euro, kon je dertig jaar geleden ook kopen voor maximaal dezelfde zes kilo goud. In guldens en euro's heb je echter vier vijf keer zoveel geld nodig, als je de prijzen van een woning vergelijkt uit 1994 en 2024.
Het goud staat nu historisch gezien hoog, maar dat zegt helemaal niks. Marco: "De goudprijs is uiteindelijk altijd duurder geworden. Kijk, er wordt nog steeds goud gedolven, maar er is wereldwijd bekeken een tekort aan goud. De geldhoeveelheid is wat banken en regeringen willen dat het is. Die kun je eindeloos vergroten. Door dat te doen lok je de inflatie uit, omdat de productie van goederen niet evenredig meestijgt."
"Goud is ook geld", zegt Marco. "Ik heb een keer de proef op de som genomen door met wat kleine baartjes goud van enkele tientallen grammen op vakantie te gaan. Dat gaat perfect: je kunt het goud overal ter wereld zo inwisselen voor cash geld. Haal je in het buitenland geld af via de bank, dan rekent die daar weer een paar procent provisie voor. Dat is nu eenmaal het verdienmodel van de banken."
Nee, banken zijn niet Marco's grootste vrienden. Dat geeft hij onmiddellijk toe.
