Fransen roeiden Maastrichtse kloosters uit

Door Stefan Vrancken

Vóór de verovering van Maastricht door de Franse Republiek in 1794 waren kloosters niet weg te denken binnen de stadsmuren. Het aantal kloosters was ooit enorm. Op het hoogtepunt, in het midden van de zeventiende eeuw, telde Maastricht maar liefst twintig kloosters waar in totaal zo’n 500 kloosterlingen woonden. Op een bevolking van rond de 25.000 mensen is dat vrij aanzienlijk. De typische taken die een klooster op zich nam, afgezien van zielzorg en prediken, waren verpleging en onderwijs en de zorg voor zieken en doden. Verder was de aanwezige kennis op het gebied van landbouw en veeteelt welkom en had het stadsbestuur meestal weinig tegen kloosters die ambachten uitoefenden. Als beloning voor al die taken hoefden kloosters geen belastingen te betalen.