Flaneerhin klinkt toch veel beter dan showgovie

Inhoudsopgave

Leef Mestreech,

We kennen natuurlijk allemaal het Mestreechs keteerke oftewel het Maastrichts kwartiertje. Maar in de eerste nacht van het nieuwe jaar werden die 15 minuten maar liefst vijf en een half uur! Ik heb het dan over de eerste baby die in Limburg geboren werd. In het VieCuri in Venlo was dat al in de eerste minuut van het nieuwe jaar het geval, blijkt uit een rondgang van L1. Na anderhalf uur was het Sint Jans Gasthuis in Weert aan de beurt en om 5.00 uur het Zuyderland ziekenhuis. Pas om half zes in de ochtend kwam de eerste baby in het ziekenhuis van Maastricht ter wereld. De laatste waren we daarmee niet, want in het Laurentius ziekenhuis in Roermond moesten ze nog wachten tot het middaguur.

In ieder geval zullen al deze nieuwe wereldburgers in de toekomst hun verjaardag kunnen inluiden met vuurwerk en fikse knallen. Jammergenoeg overheersen de knallen steeds meer het mooie siervuurwerk. Wat ik niet begrijp, is dat vanaf het moment dat de klok 12 uur heeft geslagen iedereen zich oprecht het allerbeste voor het nieuwe jaar wenst met vooral een behoorlijke portie gezondheid. Als je dan 's morgens de kranten openslaat of de eerste nieuwsbulletins op televisie en radio tot je neemt, vraag je je af hoe oprecht alle wensen zijn bij sommigen zijn. In Maastricht gingen twee auto's in vlammen op en raakten drie agenten gewond. Bij de Spoedeisende Hulp van het MUMC+ werden drie ernstig gewonden binnengebracht. In heel het land kwamen twee mensen om het leven en werden zeker 200 mensen aangehouden voor onder meer geweld en brandstichting. De politie sprak zelfs van een 'onrustige jaarwisseling met diverse heftige incidenten'. Op meerdere plaatsen waren er steek- en schietincidenten. Dit lijkt toch op de verste verte niet op 'Gelukkig Nieuwjaar'.

Vervolgens moet je de ochtend na het vuurwerk eens een rondje door de straten maken. Oh jee, als ik ergens een drolletje deponeer en dit niet zorgvuldig opruim. Dan word ik met pek en veren de stad uitgejaagd. En terecht! Maar wie voor kapitalen de lucht inschiet en vervolgens de rotzooi op straat achterlaat, wordt door niemand vreemd aangekeken. Hoeveel moeite kost het nu om de resten even op te ruimen? Gooi er eerst een emmertje water overheen voor de veiligheid en dan in de roei tuut. Het lijkt wel of oudejaarsnacht alles mag. Deze keer luidde middernacht overigens ook zero emissie in in de binnenstad van Maastricht. Ik vraag me af hoeveel vervuilende auto's een jaar lang door de stad hadden kunnen rijden in vergelijk met een paar uurtjes luchtvervuiling door vuurwerk.

Waar ik wel blij van werd is dat de gemeente ook lokaal gaat inkopen. Geen peperdure landelijke accountant meer, maar meerdere kleinere lokale bedrijven mogen straks de jaarrekeningen van de gemeente en de fractievergoedingen controleren. Eigenlijk zou dat -daar waar mogelijk- bij alle aanbestedingen moeten gelden. Geef het gemeenschapsgeld in eigen gemeente uit. Wat ik wel opmerkelijk vind, is dat de gunningscriteria worden aangepast. Prijs wordt minder belangrijk, terwijl kwaliteit een groter aandeel in de weging van het te kiezen kantoor krijgt. Betekent dit dat in het verleden bij 'de grote jongens' gewaakt moest worden dat ze met de vork schreven of is het vertrouwen in de kwaliteit van de Maastrichtse accountants niet optimaal? In beide gevallen voelt het niet lekker. Mij lijkt eerder dat de juiste prijs-kwaliteitverhouding het beste criteria is.

Dan iets heel anders: daar waar Van Dale de Woord van het Jaar-verkiezing 2024 terugtrok, ging in Maastricht het uitroepen van het woord van het jaar gewoon door. Van Dale stopte met de verkiezing omdat deze gekaapt werd door verschillende actiegroepen die opriepen al dan niet te stemmen op bepaalde woorden. 'Er wordt dit jaar nog heftiger gereageerd dan andere jaren', liet de uitgever weten. Ze kozen daarom zelf het woord van het jaar: polarisatie. Een geniale zet van de 'Dikke'. In Maastricht stemden 300 mensen op de drie woorden Wagelfunkeleer (iemand die een auto in de fik steekt), Showgovie (de cast van de serie Bureau Maastricht) en Vètte fiets (een fatbike). Showgovie ging met de eerste prijs aan de haal. Wat mij opviel was dat alle drie de woorden een negatieve associatie hebben. Iemand die een auto in de fik steekt, een televisieserie die Maastricht nu niet echt in het zonnetje zette en een fiets die niet alleen een gevaar voor de gebruiker is, maar ook voor de andere verkeersdeelnemers. Ik verlang terug naar woorden als 'flaneerhin' of 'rappeleermailke'.

Volgend jaar dien ik trouwens het woord 'oonziechbare-aofpesseergovie' in voor de verkiezing. Dat is een handhaver die onopvallend het geluid van een evenement meet met zijn mobiele telefoon. Het is namelijk gebleken dat geüniformeerde handhavers die midden in het feestende publiek geluid gaan meten om te kijken of de organisatoren van een evenement zich wel houden aan de geluidsvergunning, zeer kwetsbaar zijn. Daarom adviseert de Omgevingsdienst Zuid-Limburg aan de gemeente Maastricht om handhavers undercover te laten meten met een app op de telefoon. Ze zeggen er wel bij dat dit 'geen exacte en juridisch houdbare waarde oplevert, maar wel een bruikbare indicatie geeft waarop gestuurd kan worden'. Tja, dan kunnen ze ook mij sturen. Ik hou wel van een feestje, heb een hoog knuffelgehalte (dus niet kwetsbaar) en hoor ongeveer vier keer beter dan jullie mensjes (geen apparatuur nodig). Dan zet ik na afloop van het evenement mijn bevindingen op de mail naar de betreffende ambtenaar en als ik niet snel genoeg reactie krijg, stuur ik natuurlijk een rappeleermailke.

Veer zien us!
Oscar