Even praten met een overledene

Inhoudsopgave

Het was een vurige wens van de onlangs overleden Dorothy Godding om ook in Maastricht een Telefoon van de Wind te realiseren. Zondagmiddag mocht haar man Pierre samen met wethouder Manon Fokke die wens vervullen. Zij openden de Telefoon van de Wind.

Het idee van een Telefoon van de Wind komt uit Japan, waar Itaru Sasaki na de allesverwoestende tsunami een telefooncel in zijn tuin zette. Hij doopte de telefooncel Kaza no Denwa, Telefoon van de Wind. Sasaki had verdriet om zijn overleden neef en zocht een manier om hiermee om te gaan. ‘Het spreken aan de telefoon, ook al is die niet verbonden, dwingt je je gedachten te ordenen en ze onder woorden te brengen’, zo zei hij.

Zoon Casper en zijn vader Pierre zijn trots op het feit dat een wens van Dorothy is uitgekomen.

Het initiatief kreeg overal in de wereld navolging en ook in Nederland staan zes Telefoons van de Wind. Zondag kwam daar een zevende bij. In het park van Landgoed Vaeshartelt staat nu een stalen telefooncel met een ouderwetse PTT-telefoon. Met niets verbonden, maar voor mensen die rouwen om het verlies van een dierbare o zo belangrijk. Het is een symbolische plek waar mensen in alle rust kunnen spreken met dierbaren die er niet meer zijn. Een troostende manier om verbondenheid te voelen en rouw te verwerken.

Dorothy Godding overleed in december, maar heeft de Telefoon van de Wind wel nog gezien, zo vertelde haar zoon. "Op een foto die ik haar via de telefoon doorstuurde. Ze was ontzettend trots."