‘Door niet op te geven, heb ik enorm veel bereikt’

Inhoudsopgave

Aduscha Hommes had een mooie muzikale carrière in het verschiet. Op haar zestiende kreeg ze -terwijl ze de middelbare school nog moest afmaken- al te horen dat ze was aangenomen op het conservatorium. Tweeëneenhalve week na het bericht van het conservatorium, sloeg echter het noodlot toe. Aduscha werd getroffen door een hersenbloeding.

Ondanks alles speelt muziek nog steeds een grote rol in het leven van de 50-jarige Maastrichtse. In haar woonkamer staan keurig naast elkaar opgesteld drie harpen. Maar ook boeken schrijven behoort inmiddels tot haar passie. Na een kinderboek in 2022 en een jeugdboek in 2024 verschijnt dit jaar haar derde boek: ‘Een bariton in Maastricht’, een thriller.

Ongelooflijke prestatie
“Na mijn hersenbloeding kon ik niet meer lopen, niet meer praten en was ik halfblind”, vertelt Aduscha. “Ik moest flink revalideren. Ondanks alles werd ik uiteindelijk toch toegelaten tot het conservatorium. Dat betekende heel veel voor mij.” Heel bijzonder is dat Aduscha als harpiste afstudeerde aan het conservatorium. “Mijn toenmalige neurochirurg vond het een ongelooflijke prestatie.”

Na haar afstuderen speelde Aduscha nog een tijdje bij amateurgezelschappen, gaf ze negen jaar lang les in Nijmegen op zaterdag en won ze het Andrée Bonhomme compositieconcours in 2007. “Uiteindelijk heb ik het muziek maken toch op een laag pitje moeten zetten. Omdat ik zelf geen auto mag rijden, ben ik afhankelijk van het vervoer van anderen en je kunt je voorstellen dat je een harp niet in iedere auto vervoerd kunt krijgen.”

Emoties
Hoewel Aduscha al op jonge leeftijd graag verhalen en met name gedichten schreef, duurde het tot een aantal jaren geleden voordat ze zich op het schrijven van een boek stortte. “Ik wilde in eerste instantie een boek schrijven over alles wat me was overkomen door de hersenbloeding. Maar dat riep zoveel emoties op dat ik uiteindelijk na twee hoofdstukken gestopt ben.” Uiteindelijk werd het dus een kinderboek: ‘Tobias de talentvolle tekenaar’. Ze had de smaak zo te pakken dat twee jaar later het boek ‘Floortje Vlierbes en de eigenzinnige wereld van Rosa Senzafasía’ volgde. Bijzonder daarbij is dat haar vader Pol de illustraties voor beide boeken tekende.

Bijna moord in Maastricht
Het derde boek wordt deze keer geen kinderboek, maar een thriller die zich afspeelt in Maastricht. De titel: ‘Een bariton in Maastricht’. “Tien jaar geleden zong ik bij Opera Zuid in het koor, en zo ontstond het idee om een bariton de hoofdrol in het boek te laten spelen. Zonder te veel te verklappen kan ik vertellen dat die bariton na een voorstelling in Maastricht bijna vermoord wordt. Wat volgt is een zoektocht naar de dader. Bekende plekken en de nodige cafés in de Limburgse hoofdstad passeren daarbij de revue.” Ook voor dit boek schakelt ze weer familie in. Oom Luc, de bekende Maastrichtse fotograaf, zal de foto’s maken voor in het boek.

Energie doseren
Wanneer het boek dit jaar verschijnt, durft de schrijfster nog niet te zeggen. “Schrijven is eigenlijk iets wat ‘boven mijn macht’ ligt. Ik moet constant mijn energie doseren. Daardoor heb ik fases waarin ik veel schrijf en fases waarin het een tijdje stilligt. Aan de buitenkant zie je niets aan mij, totdat ik moe word. Dan gaat de motoriek en de spraak achteruit. Maar door hard te vechten en niet op te geven, heb ik enorm veel bereikt in mijn leven.”