Inhoudsopgave
Het is 2015. Stadsvastelaovendsvereineging De Tempeleers heeft steeds meer moeite om voldoende sponsoren te vinden. Tempeleer Frits Jongen en René Persoon bespreken in De Tribunal de situatie. Er moet snel geld gevonden worden, want de nieuwe Stadsprins reikt gemiddeld 6000 medailles uit, maar die moeten wel betaald worden. “Ik haal het geld bij elkaar roept René, “en verdomd” zegt Frits. “Het geld was er!”
Dat vormde tien jaar geleden de start van de Sosjeteit veur Medaaljes & Sjariteit. Ondernemers die de Mestreechter Vastelaovend een warm hart toedragen. Eén van de drijvende krachten achter de Sosjeteit vanaf de start is ondernemer René Persoon. “Mijn doel was tien jaar geleden om 20 bedrijven te vinden die lid wilden worden van de Sosjeteit. Ze betalen minimaal 1111 euro en zorgen met hun bijdrage ervoor dat de Tempeleers financieel ondersteund worden om elk seizoen de 6000 medailles aan te schaffen die Stadsprins Carlo I zal opspelden en de club zorgt ervoor dat sjariteit extra aandacht krijgt,” zegt René.
Betekenis
Guido Quaden, bij de Tempeleers een van de mensen die verantwoordelijk is voor de binnenkomende gelden, vult aan: “Wanneer we het hebben over sjariteit bedoelen we dat niemand wordt vergeten. De Mestreechter Vastelaovend is er voor iedereen. De Tempeleers hebben altijd bijzondere aandacht voor deze doelgroep. De Vastelaovend heeft voor veel mensen een heel bijzondere betekenis. Het is veel meer dan alleen een moment om te feesten… het is ook een moment om samen te komen (verbroedering), elkaar een helpende hand toe te steken (sjariteit) en de lach en de traan met elkaar te delen,” zegt Quaden.
Achtergrond
Mede dankzij de Sosjeteit veur Medaaljes & Sjariteit is die aandacht er, zodat iedereen - arm of rijk - carnaval kan vieren en niemand aan de kant hoeft te staan. Wat de Sosjeteit doet is niet zichtbaar en dat is bewust. Bedrijven staan niet met hun logo op een website. Het gaat om het goede doel en niet om de ondernemers. Die maken het wel mogelijk, maar doen dat uit overtuiging en hoeven niet op de voorgrond. Frits Jongen wil wel een voorbeeld geven over het goede werk van de Sosjeteit. “We organiseren activiteiten waar we een hele lage entree vragen, zodat iedereen kan deelnemen. Zonder de Sosjeteit zouden we misschien wel 15 euro toegang moeten vragen, maar dankzij de ondernemers is dat bijvoorbeeld 3,50 euro. Vergeet niet dat onze vereniging geen eigen locatie heeft. We moeten telkens de locaties huren en ook daar zien we dat de kosten jaar na jaar stijgen.”
Sjariteit
In de tien jaar dat de Sosjeteit bestaat is het aantal ondernemers dat lid is geworden, flink gegroeid; van 20 in het eerste jaar naar bijna 100 in 2025. René Persoon vertelt dat de Sosjeteit zelden op de voorgrond treedt, maar zonder de Sosjeteit zou het voor de Tempeleers een stuk lastiger zijn om alles te kunnen organiseren. Van de jaarlijkse kosten voor het lidmaatschap gaat het merendeel rechtstreeks naar sjariteit, het bekostigen van de medailles valt daar ook onder.”
Netwerken
René Persoon is trots dat 100 Maastrichtse bedrijven hun hart voor sjariteit op de goede plaats hebben zitten. “Deelnemers van het eerste uur zijn nog altijd lid. Ik hoor van ondernemers dat ze het vooral gezellig vinden om andere ondernemers te ontmoeten op de bijeenkomsten die de Sosjeteit organiseert. Het netwerken is een beetje naar de achtergrond geschoven. Wat ook opvalt dat we steeds meer jonge ondernemers aan ons weten te binden. Dat is natuurlijk fantastisch. Jaarlijks bieden we de leden een zestal activiteiten aan. Een van de druktbezochte avonden is ’t Nui Medaaljele diner. Hier wordt voor de leden een tipje van de sluier opgelicht met betrekking tot het thema en de medailles voor komend seizoen. Tenslotte maken de ondernemers het mogelijk dat de medailles er komen. Bij het lidmaatschap hoort ook toegang tot het Soirée de la Charité, een gala-avond in de grotten van Château Neercanne.
Binding
Lou Brans Brabant onderstreept de waardering voor de Sosjeteit. “Voor de Tempeleers was het steeds moeilijker om sponsoren te vinden. Dat had alles te maken met het vertrek of sluiten van bedrijven die normaal royaal de beurs trokken om carnaval mogelijk te maken. ENCI, banken, Nutsbedrijven, Mosa, KNP Papierfabriek waren bedrijven waar we altijd konden aankloppen, maar door sluiting, vertrek of een nieuwe directie werd de binding tussen het bedrijfsleven en de Tempeleers steeds minder. Ik ben hartstikke blij dat bijvoorbeeld papierfabrikant SAPPI lid is geworden van de Sosjeteit. Dat geeft aan dat ook een internationaal bedrijf het belang in ziet van het instandhouden van plaatselijke tradities.”
Wat de toekomst van de Sosjeteit betreft droomt René Persoon stiekem van 111 leden. “Dat zou een mooi aantal zijn. Maar ik wil altijd verder kijken. Toen we begonnen vonden we maximaal 50 leden een mooi aantal. Dat werden er 6 x 11, 7 x 11 en nu zitten op bijna 100. Dat is fantastisch want hoe meer leden, hoe meer de Tempeleers aan sjariteit kunnen doen.”
