Inhoudsopgave
Of heer prins vaan groet Mestreech wouw weure waors de vraog die de hiere Tempeleers häöm stèlde. Heer had wel naategheid geveuld meh noe zaot heer verpópzak in de zedeleer. Mèt ‘n smoes hadde ze ‘n aofspraok gemaak um bij hun in ’t geniep binne te koume. Ein veur ein waore ze binne gedröppeld en metein de gordijne touwgetrokke.
Door Rob Meurders
‘t Groetste geheim vaan Groet-Mestreech mós netuurlek geheim blieve en d’n ierste had ziech vergewis tot niemes aanders thoes waor. De jonges laoge al in bed en niemand waors op bezeuk. ‘Of heer prins vaan groet Mestreech wouw weure’ tja wat mooste daan es oprechte vastelaovends-Mestreechteneer. Zakdeuk pakke, um de ierste gelukstraone weg te vege en denao metein ‘t antwoord te geve. Zoonder nao Elly gekeke te höbbe zag heer bubbelentere jao. Meh zoe gemekelek waors dat neet. Elly moos d’r ouch get vaan vinde en zoonder goedkäöring vaan zienen hoesarts gong dat ouch neet door.
Nao d’n ierste mètgebrachten Eels bespraoke ze ’t protocol en wat allemaol op hun aof zouw koume en wie ze ederein veural niks mochte laote wete, ouch femilie en de jong neet. ’t Groet geheim mooste veur diechzellevers hawwe en is de einege reie um te mage lege zagte de hiere vaan ’t geheim genootsjap. Einmaol bijgekoume vaan de sjrik vroog heer ‘wie ze op häöm gekoume waore’. Eine vaan die drei lag oet dat ze häöm oet de mie es 200 aonmeldinge hadde geselecteerd. In de ierste runde, mèt alle Tempeleers waors de breef mèt zien aonmelding al op stapel A terecht gekoume. A is de stapel mèt serieus kandidaote die veer daan wijer oonderzeuke of de kandidaot echt gesjik is; e bitteke recherchewerk. Zoe valle umertouw mie maan aof totdat veer eine höbbe en dee goon veer daan in ’t geniep vraoge. Nouw, zoe dus!
“Meh wee heet h’m daan opgegeve” vroog Elly zoonder gène, wetende tot die dat netuurlek neet zouwe vertèlle. Meh Elly zaog d’n twiefel op de snoetse vaan die mötse. Nouw, zagte ze, normaal gesproke doen veer dat noets meh veur deze kier make veer ‘n oetzundering. Eine vaan us had ‘ne breef in de brevebös gevoonde en dee op de groete stapel gelag. Ederein dee ‘m laos woort weik devaan. En zoe is ’t gekoume. Toen haolde heer ‘n envelop oet ziene jas en gaof ‘m aon Elly. “Hei, lees mèr.” Ze had nog gein letter geleze toen de traone al euver häör wange rolde.
“Bèste menier de Tempeleer
Ik ken nog niet zo goed Mestreechs schrijve meh ik doe mijn best. Graag zou ik jullie willen vrage of jullie mijn pap prins vaan Mestreech kint maake. Pap vindt dat geweldig en als we op de Merret zijn moet hij altijd jenke als de prins wordt uitgeroepe. Pap vindt prins worde het sjiekste wat er is en dan zeker de groete prins vaan Mestreech. Ik denk dat mam het ook wel leuk zou vinde. Pap kan good Mestreech praote en srieve en in de straot vind eerderein hum leuk. Iech höb niemand get vertèlt vaan deze breef umtot iech höb gehuurd dat dat ein groet geheim moot blieve. Ik zou het ook wel sjiek vinde.
Groetjes vaan Ties Gerards oet Borgharen”
‘t Hart vaan pap en mam smolt bij ’t leze vaan de breef vaan de jong. Mehjeh, dee moch ouch niks te wete koume vaan ’t groet geheim vaan Mestreech. Gelökkeg waore d’r drei die hun mèt raod en daod zouwe bijstoon. In ’t geniep woort venalles aofgesproke. Nao d’n hoesarts veur ‘n gezoondheidsverklaoring, nao de mötsemeker um de kop op te mete, ’t protocol kleske mèt die drei, ’n jaquèt laote aonmete en veural mer zwiege.
Nao de keersmes belde de Maaskluivers of ze ins kóste aofspreke. ’t Zouw toch neet tot die zich ouch get bedach houwe. Mehjeh, zjus doen of d’r niks aan de hand is, hadde de manne gezag dus gewoen get aofgesproke. De jong laog in bèd wie die van Hare mèt veer man kaome. En nao get bla bla vroogte die of ze vaan ’t fenomeen Jäöghoeglöstegheid vaan de Tempeleers op de huugde waore. Al e paar jaor kraog Mestreech ‘ne Jäöghoeglöstegheid vaan Groet-Mestreech um de vastelaovend te stimulere en eder jaor is d’r ‘n aander jäogcarnavalsvereiniging die dee lievert en dit jaor waore ‘De Maaskluivers’ oet Borgharen aon de beurt, of ze ’t al begrepe? Wat es hunne jong noe ins? Hun hart sloog neet ein, neet twie, meh wel drei kier euver. Of ze d’r ein nach euver mochte slaope en ze mörge get zouwe laote hure. Wie die weg waore, höbbe ze metein mèt hun besjermingele gebeld, wat waor verstendeg? Tja dao hadde die zelfs gein antwoord op, dit is wel hiel speciaol. Weurt dat neet teväöl, kint geer dat wel aon, höb g’r hölp? Meh ’t had ouch veurdeile: ze kóste al ieder mèt sere en feeste beginne en dat veel daan neet op. ‘Veer höbbe de prins in de straot, twie prinse in de straot’ zónge ze, hiel stèllekes, in bèd. De jong blónk wie ze h’m vroogte um Jäöghoeglöstegheid te weure en keek geliek nao pap. Pap maakde veur d’n twiede kier ’t rundsje langs de mötsemeker en alle aander hofleveranceers. Op ’t sjaolpein in Hare kaom heer, ein week veur ’t benkelek momint op de Merret, oonder de kop oet. Prins Ties I Jäöghoeglöstegheid vaan Groet-Mestreech. Gruuts wie ‘ne peerdskeutel waore pap, mam, ama’s en ampa’s. D’n ierste vaan väöl recepties waor dee aovend bij hun thoes: ein groet en plezereg feeske. En mer zwiege!
De zaoterdagaovend veur ’t oetrope is veur de nuie stadsprins ’t momint um zien gezin en de femilie op de huugde te bringe vaan wat aonstaonde is. Geer had zien snoets moote zien, ziene moond veel ope. “Daan höbbe ze miene breef geleze en diech oetgekoze, sjiek he pap!” En veur de twiede receptie hoofde ze neet mie te sleipe want alles stoond nog vaan de receptie vaan de jong en ’t hoes sere waor ouch al gebäörd. Hare en Groet-Mestreech stoonte op de kop wie pap zoondagmiddag oonder ’t maske oet kaom en de Jäöghoeglöstegheid d’n iertste waor dee häöm kaom felicitere.
Stèlt ‘t uuch ins veur tot dit ech gebäörd zouw zien! Sjoen he!
(Van niets wetend schreef ik een paar weken geleden dit verhaal en wachtte tot de jeugdhoeglustigheid bekend was. Bleek pa al prins was geworden, in Borgharen. Dit sprookje was bijna echt echt waar geworden.)
Van onze redactie
