De bingokaart van Bureau Maastricht is snel vol

Inhoudsopgave

Stelende of ruziënde asielzoekers, vermiste huisdieren, verwarde mannen en opgefokte, lichtgetinte drugsdealers. De bingokaart van Bureau Maastricht is iedere aflevering snel vol. Het seizoen Bureau Maastricht zit erop en de balans kan worden opgemaakt.

Op social media wordt gesproken over het meest saaie seizoen ooit. Daar zullen ze bij RTL niet wakker van liggen. De serie van negen afleveringen scoorde goede kijkcijfers en daar draait het bij een commerciële omroep om.

Bagger
De kijker heeft zich negen weken lang vooral verbaasd over de bagger die de agenten over zich heen krijgen tijdens hun dagelijks werk. Uitgescholden en bespuugd worden. Het was allemaal te zien in Bureau Maastricht. Het respect voor 'oom agent' is ver te zoeken bij de mensen die in de serie werden aangesproken op hun gedrag. Verbazing was er ook over het ondertitelen van de agenten, die weliswaar met een Limburgs accent spraken, maar werden gepresenteerd als een stelletje onverstaanbare provinciaaltjes. Documentairemaker Ewout Genemans werd uiteraard niet ondertiteld. Die spreekt ABN.

Verwarde personen
Rode draad in alle afleveringen: drugs en verwarde personen, met als dieptepunt de inzet van een tiental agenten in de eerste aflevering om een uitgeprocedeerde asielzoeker in bedwang te houden in zijn cel. Wie zich nog afvraagt waarom de politie geen tijd heeft om een woninginbraak te onderzoeken, vindt het antwoord bij Bureau Maastricht. Het Maastrichtse korps heeft zijn handen vol aan verwarde personen. Mensen die door de bezuinigingen op de Geestelijke Gezondheidszorg hulp nodig hebben, maar in plaats van hulp te krijgen op straat ronddolen en overlast veroorzaken. De politie mag het dan oplossen. Niet dat het veel uitmaakt. De verwarde persoon staat een paar uur later meestal weer gewoon op straat. Dat geldt ook voor de drugsdealers die in elke aflevering voorbij komen. Ze hebben een grote mond tegen de agenten, beginnen meteen te schelden en roepen als eerste 'ik heb een hele goede advocaat', nog voordat de agenten ook maar iets gevraagd hebben.

Rooftocht
Moedeloos is misschien nog wel het woord dat het beste past bij sommige aspecten van het politiewerk in Maastricht. Zoals in de laatste aflevering waarin een aantal asielzoekers op rooftocht is in Maastricht. Geen asielzoekers uit het AZC in Wyck, maar bewoners van de centrale opvang in Ter Apel. Komen doodleuk een dagje naar Maastricht om dure jassen te stelen. Na een foei-gesprek kunnen ze weer terug naar Ter Apel. Dweilen met de kraan open.

Poes
Een aflevering van Bureau Maastricht was niet compleet zonder huisdieren. Van loslopende geiten, een hond zonder baasje of de zoektocht naar een poes. Het kwam allebei voorbij. X ging los op vrijgezelle agent Daan die in de laatste aflevering nog een goede raad gaf om een poes te vangen. "Je moet nooit naar de poes toe, de poes moet naar jou toe komen."

Baan
Bureau Maastricht zit erop. De politie werkte mee aan de realityreeks om jongeren te interesseren voor een baan bij de politie. Of dat gelukt is, zal moeten blijken, maar gelet op de reacties op social media is er niet veel animo om je als hoofdagent voor 2500 euro per maand verrot te laten schelden, dag in dag uit.