Inhoudsopgave
Directeur Wim Hupperetz van het Centre Ceramique gaat in gesprek met het buurtplatform over de vraag of ze de verlichting van het gebouw in de avond en nacht terug willen hebben. Hupperetz reageert daarmee op een pleidooi van Jos Houben, oud-medewerker overigens van het Centre Ceramique.
Houben constateert dat Maastricht als tweede monumentenstad van Nederland "te weinig aandacht schenkt aan haar oude en nieuwe monumenten. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor het Dinghuis en de Hoofdwacht."
Houben: "De enige, grote, bekende, mooi en multifunctionele kunsttempel, het Centre Céramique, staat in de avond- en nachtelijke uren in het donker. Ik moet herhalen: in het hartstikke pikkedonker. Je kan het gebouw niet zien."
"Vóór de verbouwing brandde de verlichting van alle verdiepingen wel, was het gebouw een ware blikvanger, fotogeniek op Plein 1992. Van verre te zien en op te merken. Het was ook een hotspot voor vele foto’s, die wereldwijd verspreid werden. Nu neemt niemand een foto van dit unieke gebouw."
Houben: "De interim-directeur zei bij de heropening toentertijd dat het CC een toverbal is. De verlichting kaatste de verschillende tapijtkleuren op de verdiepingen terug naar buiten, het was een indruk schouwspel. Opvallend, rustig, beheerste verlichting. Niet overweldigend, maar duidelijk aanwezig. Je kon alles zien. Je kon je verbazen, verwonderen en genieten."
"Het gebouw CC kon in de avond- en nachtelijke uren de passant doen uitnodigen om te kijken, de aandacht trekken. De passant kon dan beslissen om de volgende dag naar binnen te stappen om de tentoonstellingen/exposities te bezoeken. Sterker, door de duisternis zien mensen niet dat het ‘Maastricht Museum’ érin gehuisvest is."
Maurice Ubags
Maurice Ubags
