Inhoudsopgave
Deen teks zonge veer in Mestreech in ’t jaor 1948 wie Léon d’n Ierste (Léon Schreuder) stadsprins waors en de Mestreechter vastelaovend veurging. Aonstaonde zoondag steit eine vaan zien opvolgers op de Merret um dao aon ’t vollek vaan Mestreech getuint te weure en ’t vollek op te rope vastelaovend te goon viere.
De Tempeleers zien al weer e tiedsje aon ’t klusse um alles in gooj baone te regele zoetot veer ‘ne propele vastelaovend kinne viere. ‘ne Vastelaovend dee eder jaor e bitteke drökker weurt umtot ummer mie lui nao eus stad koume um mèt te doen aon dit volksfies.
Nao veer weke veurbereiing is ’t daan eindelek vastelaovend meh neet naotot iers op ’t stadhoes de mach gehaold is gewoorde. Léon Schreuder waors eine vaan de ierste sirremoniemeisters dee dao naomes de stadprins ’t college op hun ‘foute’ kaom wieze. Destijds gebäörde dat nog staonde op ’t plein vaan ’t stadhoes. E klein gezèlsjap waors dao getuige vaan meh naotot aander sirremoniemeisters dat speul weier ginge oetbouwe woort d’n aondach veur dat gebäöre ummertouw groeter. Zoondagmörge woort e deil vaan dat toeke oetgesjik door Radio Zuid, wat noe daan L1 is. Daodoor kraoge de lui e beeld vaan wat ziech op ’t plein vaan ’t stadhoes aofspäölde.
Frans Thewissen, Thei Bovens, Bèr Essers en Bert Beenkens wiste ’t speul zoe good te speule tot de belangstelling ummer groeter woort en de lui ziech bij wijze vaan spreke “houwde” um ’n plaots te kriege op ’t plein of op de ballustraad.
Wie iech zelvers d’n toeker waors kaom opins de vraog um d’n tèllevisie touw te laote. Börgemeister Houben waors geine veurstander umtot heer dach tot de sfeer vaan ’t gebäöre zouw verandere. Pas wie de lui vaan d’n tèllevisie belaofde tot ze neet ginge roondrenne meh camera’s op vaste punte ginge plaotse, zoonder extra leech, ging de börgemeister akkoord.
Vaanaof deen tied weurt de euverdrach vaan de mach rechstreeks op d’n tèllevisie oetgesjik en kint ’t volk vaan Mestreech zien en beleve wie “dee vaan us” en “die vaan us” ’t jaorlekse beoordeilingsgesprek oondergoon. Mestreech is dao-in uniek. Euze Georges is ziech noe aon ’t pripperere um hun mèt alles wat ‘fout’ is gegaange en/of oonder de mat is geveeg te confrontere. Aon inkele vaan ‘die vaan us’ höb iech al gemerk tot ze straank höbbe um dee middag dao te goon zitte. Iech zègk mer zoe: “Dao hadde ze ierder aon mote dinke. Noe is ’t te laat en mote ze op de blaore zitte!”
Jan Janssen
