Inhoudsopgave
Het is één van die verborgen pareltjes in de binnenstad. Verscholen achter een poort ligt een mooi idyllisch plein langs de Jeker. Openbaar terrein, maar daar denken de omwonenden anders over.
Schilderachtiger vind je ze bijna niet. Achter een witte poort in het Jekerkwartier ter hoogte van Achter de Molens 3 ligt het plein verscholen. Een klassiek prieeltje met witte pilaren staat pal aan de Jeker. Zitbanken onder het fraaie dak en daarmee een mooi stukje openbare ruimte in hartje centrum. De plek wordt ontsierd door auto's die willekeurig geparkeerd staan op het binnenterrein, terwijl het pleintje geen officiële parkeerplaats is.
Verbodsborden
Terwijl het deze 'derde' Kerstdag enorm druk is in de stad, tref je Achter de Molens niemand aan en dat is niet zo verwonderlijk. Een lezer van De Nieuwe Ster viel het op dat het gebied vol hangt met verbodsborden, terwijl - zo leert navraag bij de gemeente - het een voor iedereen toegankelijk stukje Maastricht is.
Toegangspoort
Het eerste bord 'Verboden toegang voor onbevoegden' hangt al meteen op de witte toegangspoort. Dat nodigt niet echt uit om te verder te wandelen. Wie toch durft door te lopen, ondanks 'verboden toegang' stuit al snel op een tweede bord. Rond, rode rand, dat betekent een verbodsbord. Aan de eerste boom op het plein is een bord met het woord 'privé' vastgespijkerd. Het is een zelf in elkaar geknutseld verkeersbord, zo lijkt het.
Maar of dat nog niet voldoende is, hangen onder het dak van het prieel nog eens twee borden, een met het woord privé en het andere bord met de tekst 'verboden te verblijven na 19.00 uur.'
Het is duidelijk dat de buurtbewoners - en dat zijn waarschijnlijk ook de mensen die hun auto op het openbare plein parkeren - geen zin hebben in toeristen of andere bezoekers uit de stad die willen genieten van een mooi plekje langs de Jeker.
Achter de Molens doet ook denken aan de situatie in Itteren. Daar hebben de bewoners tuinen van hun huis tot aan de Maas, maar moeten ze dulden dat over hun grond, hun eigendom, een openbare weg loopt. Ze stapten - vergeefs - naar de hoogste rechter om de openbare weg afgesloten te krijgen.