Inhoudsopgave
In het boek ‘Maastricht op weg naar een nog mooiere stad?!’ (Maastricht, 2021) van TOPOS - architectuurcentrum is een compilatie te vinden van suggesties die Maastrichtse burgers deden om Maastricht nog mooier te maken. In het boek komen 124 suggesties naar voren voor plekken die zich ervoor lenen om verbeterd te worden waardoor Maastricht nog mooier gemaakt kan worden. Een van de verbeterplekken is de Bonbonnière, waarvoor door Monique Thelen interessante ideeën werden aangedragen. We brengen haar gedachten graag nog een keer in de actualiteit.
Bij het Onze Lieve Vrouweplein ligt de zogeheten Bonbonnière al jaren leeg. Het is een steen des aanstoots voor de stad en de Maastrichtenaren. De eigenaar Heineken zit kennelijk vooral in zijn maag met de culturele bestemming die een (groot) deel van het gebouw - volgens de eisen van de gemeente - moet hebben. Dat is jammer, want het monument heeft enorme potenties, tenminste wanneer men creatief en innovatief ermee om wil gaan (uiteraard met behoud van het uiterlijk en belangrijke delen van het karakteristieke interieur).
Mijn voorstel:
Geef het gebouw de naam ‘Bonbonnière Maastricht’ en verbouw het tot een multifunctioneel geheel. Wat komt er in het gebouw?
De begane grond wordt horeca: links van de ingang, op de hoek Onze Lieve Vrouweplein, een ‘Salon de Thé Désirée’ (vernoemd naar het kunstwerk van Désirée Tonnaer aan de buitenzijde) en richting westzijde een restaurant in de Spiegelzaal: ‘Les Miroirs’. Op de eerste verdieping komt een exclusieve ruimte voor recepties/restaurant, terwijl op de tweede verdieping de receptie en lounge van een hotel komen en de bestaande toneelzaal wordt gerestaureerd. Op de derde en vierde verdieping bevinden zich de hotelkamers van ‘Hotel Bonbonnière Maastricht’: ongeveer acht kamers per verdieping op de plaats van de huidige balkons.
De loges blijven gehandhaafd. Op de derde verdieping aan de oostzijde en op de vijfde verdieping aan de westzijde komen luxe dakterras- appartementen / penthouses (twee aan de oostzijde, twee of vier aan de westzijde). De toneelzaal blijft gehandhaafd in zijn oorspronkelijke gedaante. De ontvangstruimte voor de zaal wordt de lounge van het hotel. De toneelzaal wordt de vaste repetitiezaal van André Rieu, eventueel ook te gebruiken door bijvoorbeeld de Mastreechter Staar, toneelgezelschappen of andere zang- en operakoren.
De hotelkamers worden voorzien van een ‘oneway-mirrorraam’ waardoor de hotelgasten kunnen kijken naar de toneelzaal en de repetities die daar plaats hebben. De diverse functies van ‘Bonbonnière Maastricht’ worden (naast de bestaande trappen) bereikbaar middels glazen liften: twee aan de oostzijde, een voor de hotelkamers, toneelzaal en exclusieve ruimte en een voor de appartementen. Verder ook een lift aan de westzijde (in de toneeltoren) voor de appartementen / penthouses.
Wie heeft de moed (en het geld) om de Bonbonnière om te bouwen tot een nieuwe parel van en voor Maastricht?
Monique Thelen, galeriste OLVrouwegalerie


